East Coast, deel I

Na vier nachten hostel en 3 dagen in de outback met een groep, keken we uit naar onze camper! 20 dagen lang een eigen privé domein met keukentje. Van Cairns naar Brisbane. Met het vliegtuig zijn we op 13 januari van Alice Springs naar Cairns gevlogen. Bij aankomst hadden we nog een nacht hostel te gaan, omdat we pas de volgende dag de camper op konden halen. We kwamen midden in het nachtleven van Cairns terecht, in een hostel die boven de clubs hing: Gilligans. Cairns was druk, gemiddelde leeftijd 18-20 jaar, gemiddelde rokjeslengte: 10 cm. Gemiddelde lengte haar van man + vrouw: 50 cm. Gemiddeld aantal tattoos per persoon: 3.

Ondanks dat we tussen de clubgangers sliepen, hadden we ons zwaar verslapen. Na vele korte nachten en 4 uur 's ochtends opstaan, werden we door het personeel wakker gemaakt. Tijd om de camper op te halen! Jippie! Toen we aan kwamen lopen op het terrein hadden we al even zitten filosoferen wat voor camper we zouden krijgen. We hadden zoveel zitten zoeken en zoveel op het laatste moment geregeld, we konden niet meer verzinnen wat we geboekt hadden. Albert wees naar een klein omgebouwd Mitsubishi busje en zei: "Ik hoop niet dat we zo'n ding hebben". Vervolgens wees hij naar een grote camper met bovenverdieping om te slapen: "Ik hoop dat we zoiets hebben" voegde hij er aan toe... Toen we binnen alle formaliteiten geregeld hadden wees de vrouw ons onze bolide buiten aan... Het was het ongebouwde Mitsubishi busje... Zijn naam is Chubby. Chubby ziet er cool uit. Hij heeft vlammen en strepen en zijn naam prijkt cool op de wagen. Maar zoals vaker: het zijn vaker de looks aan de buitenkant die je op het verkeerde been zetten. Chubby is oud. Hij heeft veel meegemaakt. Hij zit vol butsen en schrammen en zijn motor loopt niet zo als het wel geweest is. Om zijn deuren goed te kunnen sluiten moet je ze dicht slaan, zijn ramen willen niet goed dicht, zijn antenne is gebroken. Desondanks spreekt Albert hem elke dag bemoedigend toe. Hij klopt hem op het dashboard en laat Chubby weten dat ie trots op hem is. En dan heeft Chubby er weer zin in. Heuvels blijft moeilijk, ondanks de klopjes. En in steden moppert Albert wel eens op hem. Maar verder: wij zijn blij met onze "Tsjup".

De eerste 2 nachten zijn we in Palm Cove geweest. Palm Cove is een van de stranden ten noorden van Cairns. Direct de eerste dag werd ons duidelijk dat deze wateren meer gevaar met zich meebrachten dan de wateren in het zuiden Australië. We werden gewaarschuwd voor een krokodil die zich op het strand ophield en je mocht alleen tussen de netten zwemmen. In eerste instantie zagen wij de netten als bescherming voor de haaien, maar het zijn de kwallen die voor het grootste gevaar zorgen. De Irukandji en de Box Jellyfish (Sea wasp) zijn hier de hele zomerperiode. Met een formaat van maar 1-2 centimeter zijn ze dodelijk. Als je gestoken wordt, moet je zo snel mogelijk azijn erover heen gooien. Azijn flessen staan bij alle strand opgangen. Dat neutraliseert het. Daarna direct naar het ziekenhuis. Ze kunnen niet veel voor je doen, behalve een infuus aanbrengen en je een antihistamine geven. Er is geen tegengif. Hoe fitter en sterker je bent, hoe groter je kansen. Vooral oudere mensen en kinderen zijn dus een risico.
Na de info bij het strand lopen Albert en ik richting de pier. Het eerste wat we zien is dat er een slang uit de zee gevist wordt en weer terug gegooid. Vervolgens zien we nog een paar kleine baby haaien uit de zee gevist worden.... Tot zover mijn idee voor een frisse duik.... We hebben nog wel tussen de "stingernetten" gezwommen, maar een paar dagen later lezen we in de krant dat er ergens ook al Irukandji in de netten aan het zwemmen waren. Sowieso snappen we niet zo goed hoe die netten zulke kleine kwalletjes tegen houden.

Na 2 nachten relaxen in Palm Cove zijn weer verder noordwaarts gereden, richting Cape Tribulation. Hoe noordelijker we kwamen, hoe tropische het werd. Rechts van ons The Great Barrier Reef, links van ons een van de oudste tropische regenwouden van de wereld: The Daintree Rainforest. We besloten een tussenstop te maken in Daintree Village, aan de Daintree River, dat vol krokodillen zit. Sowieso was het advies nergens te gaan zwemmen, tenzij aangegeven wordt dat het oké is... Er was 1 kleine camping in dit kleine dorpje en wij waren de enige bezoekers. Het is nu laagseizoen in -in ieder geval het gebied ten noorden van- Cairns. De zomerperiode is erg heet en vochtig. Maar ja, als je de Nederlandse zomers gewend bent... Dan is dit prima uit te houden. Het zweet loopt in stroompjes langs het hoofd af en toe, maar als je mag kiezen tussen de ijzelpraktijken in Nederland en dit, kiezen wij toch voor zweten in het tropisch regenwoud. Op de camping was geen licht, behalve in het keukentje en bij de wc's. Het waren allemaal geluiden van padden en salamanders door de blaadjes en uiteraard de mosquito's, dazen en ander gevleugelde prikkers. Tot er een nieuw geluid bij kwam. Het sloeg en klapperde boven ons hoofd en suisde op 2 meter afstand over ons heen: vleerhonden! En geen kleine jongens! Potverdorie, nog nooit zulke grote vleermuizen-beesten gezien! Onze inschatting is dat ze zo'n spanwijdte van een meter hadden. Op Wikipedia las ik dat ze wel 1.80 meter kunnen zijn. Dat was onze eerste kennismaking. Daarna zijn we ze vaker 's avonds tegengekomen, zelfs in een laag boompje naast onze camper, erg indrukwekkend en mooi.

De andere dag zijn we meegegaan op een Daintree River Cruise om met een boot krokodillen in en langs het water te spotten. Aangezien het hier hoog zomer is en de rivier te warm is, zijn krokodillen haast niet zichtbaar. Ze zitten het liefst wat lager onder water, waar het wat koeler is. Het water zit wel op zo'n 35-40 graden soms. Als het water kouder is, warmen ze graag op aan de waterkant. We hebben daarom maar een relatief kleine krokodil gespot. Maar toch prachtige dingen gezien, zoals een ijsvogel en nog een kleine schildpad.

Vanuit Daintree Village hebben we de ferry gepakt om verder naar het noorden te komen. We zijn letterlijk zover doorgereden tot de verharde wegen stopten: Cape Tribulation. De camping lag aan het strand. We konden zelf kokosnoten zoeken en ze op een speciale coconut stick kapot slaan. Dus na wat zweten hadden we ons eigen kokoswater en kokosvlees. De Australian Bush Turkey's bleven graag rondhangen voor de restjes.

De volgende dag hebben we een zee kayak gehuurd en hebben we Cape Tribulation beter vanaf de waterkant kunnen bekijken. De omschrijving is hier: "Where the rainforest meets the Reef". Als je in het dorpje bent zie je dus in feite ook alleen maar bomen. Pas vanaf het water zie je dus pas ook goed de bergen met hoge begroeiing tot aan het strand reiken. In het dorp zit je midden in het regenwoud. Na onze ochtend, die in het teken van het kajakken stond, zijn we weer richting het zuiden gereden. Daar hebben we nog een stop gemaakt bij Mossman Gorge, een prachtige wandeltocht door het regenwoud van zo'n anderhalf uur. De meest bizarre bomen en begroeiing zijn we tegen gekomen, prachtige rivieren en beekjes en het enige wat je hoort is getsjirp en gekriek en gefluit van alle beestjes die er wel zijn, maar die je kwalijk tot niet ziet. Na Mossman Gorge zijn we weer gestopt bij onze oude vertrouwde camping in Palm Cove, waar we hebben overnacht om weer verder zuidwaarts af te reizen. Ons doel voor de zuidwaartse reis was Airlie Beach, maar we hebben nog een nacht op een gratis camping gestaan bij Townsville: Saunders Beach. Airlie Beach bereikten we na nog een halve dag rijden. We hebben 4 nachten op dezelfde camping gestaan: Island Gateway Holiday Park. Eerst 2 nachten op het "unpowered" veldje, waar we behoorlijk uit onze nachtrust werden gehouden door een stel Duitsers. Nadat we aangekondigd hadden bij de receptie dat we ons heil verder zouden zoeken bij een andere camping vanwege onder andere de vervelende buren, kregen we meteen een "powered" topplekje aangeboden voor dezelfde prijs. We waren ook niet de eersten die een melding hadden gedaan. Op onze powered site hadden we Nederlandse buren met een bijna identieke camper. Echter deze camper heette niet Chubby, maar "Hippie Camper". Gezellig. Dus we hebben 2 avonden biertje gedaan met onze Nederlandse buren, waarbij we verhalen uit konden wisselen over onze bolides! De camping was super. Heel veel mooie papegaaien en andere bijzondere vogels schetterden er rond in de bomen. Ook zat er een heerlijk zwembad bij en alles was super voor elkaar. Na de aankomstdag in Airlie Beach zijn we de volgende dag begonnen met de Great Barrier Reef te verkennen. We hebben een vlucht geboekt met een vliegtuig van het Cessna-type (geen idee wat het uiteindelijk voor model was). We hebben een vlucht gedaan van een uur. We zijn over The Whitsundays gevlogen met zijn Whitehaven Beach en Hill Inlet. Daarna verder om over een aantal reefs van de Great Barrier Reef te vliegen. Ik heb een haai en twee Mantaroggen kunnen spotten vanuit de lucht! We zijn over the Hearth Reef gevlogen en toen weer terug naar de airport van Airlie Beach. Een dag later zijn we de hele dag op een boot meegegaan. Eerst zijn we naar The Whitsundays gevaren. Daar konden we eerst ongeveer een 1,5 uur relaxen, zwemmen, foto's maken, enzovoorts. We kregen allemaal een "stingersuit" aan. Een pak, iets dunner dan een wetsuit, dat je beschermde tegen de "stingers"; de gevaarlijke kwallen. Nog steeds waren handen, voeten en hoofd niet beschermd. Maar nog slechts 10% kans om gestoken te worden. We konden eventueel ongevaarlijke "lemonsharks" vinden en Stingrays in het ondiepe water. Albert en ik er dus op uit! Whitsunday Island en zijn stranden zijn een van de mooiste stranden ter wereld. Met recht! Ongelofelijk! Nog nooit zulke witte stranden gezien en zulk glas-glas-glashelder water! Turquoise en azuurblauw water. Het was echt adembenemend! Helaas hebben we niet duidelijk haaien gezien. We stonden zelf in het water en zagen soms wel iets wat er voor door kon gaan, maar niet genoeg om echt te zeggen dat we ze gespot hebben. Wel hebben wel Stingrays kunnen spotten! Ook hebben we vanaf de boot vele zeeschildpadden (en nog een paar dolfijnen!) gezien. Echt prachtig! Na Whitsunday Island zijn we weer aan boord gegaan voor lunch en zijn we doorgevaren naar een mooie snorkelspot. Te bizar, zulke mooie vissen hebben we gezien! Alle kleuren van de regenboog, zoveel soorten en maten en kleuren en vormen. Schitterend. Prachtig helder en rustig water. Prachtig koraal. Ook in alle vormen en kleuren en bijzonderheden. We kregen echt alle tijd om zoveel mogelijk te zien. De organisatie was fantastisch. Geen idee hoe lang we gesnorkeld hebben. Ik denk zo'n 1,5 uur weer. Daarna zijn we met de boot weer helemaal terug gevaren naar de haven van Airlie Beach. Hele bijzondere dag.

Na deze 2 dagen Great Barrier Reef hebben we nog een relax dag in Airlie Beach gedaan. Aangezien je zonder stingersuit het water niet in kan, hebben ze in Airlie Beach een prachtig alternatief: de Lagoon. Een topzwembad vlak aan de zee. We hebben beide onze slippers al tot mosterd gelopen, dus ook slippershoppen hoorde bij deze dag ;-). De volgende ochtend zijn we begonnen met wat kilometers vreten richting Rockhampton: the beef capital of Australia.